Doucement, doucement....
Door: Mirte
Blijf op de hoogte en volg Mirte
13 December 2007 | Kameroen, Ngaoundéré
Dear all,
[Nederlandse vertaling beneden]
News from the nasara Okada's! This will need some explanation of course... nasara is another way to call someone white men and Okada is Nigerian for motordriver (or so we've been told, who knows what they've been calling us all along :D). We are back in Ngaoundere, all well and without being robbed, even though we did in the end decide to do all travelling by motor except for Waza National Park where it is prohibited to enter without a car. Again, let's stick to the highlights for now:
Garoua
It is very visible that people are poorer when you travel towards the North: more beggars on the streets, gangs of children aged as young as 6-12 surrounding you for money... the realities of life in a third world city with little opportunities are more visible here than in Buea.
I've also had a closer look at how deep the sewage exactly is, and even what exactly can be found in there (read: fell into the bloody thing). Conclusion: it is deep, appr. 60-70 cm and full of interesting objects such as egg shells, pee, car tires, flip flaps, rotten food and I have added one of my own flipflaps :) I didn't break any bones fortunately.
We went to have tea with the mother of one of my friends here in Cameroon, we were a bit afraid after our little adventure in Babong but everything turned out to be very nice and relaxed.
Maroua
Lots and lots of street children again form a drastic contrast with the house (including butler) of Ibrahima with whom we are staying. It is pleasant and we've attempted to help his NGO a little, but that really is rather hard regarding the fact that this requires communicating in French... in the end we managed.
Waza
We exchanged our motor temporarily for Ibrahima's car to travel to Waza, which was extremely fortunate regarding the prices for hiring a car in the North (starting from appr. 40 euros per day). The car needed a few repairs, so we had to wait a little and left at HALF PAST FOUR in the morning to arrive at Waza National Park early in the day. The little town of Waza is really the most horrible village I've come across here in Cameroon. One look at your color and the price doubles, triples or worse: **hmmmm, you're white, which price shall I ask this time**... No fun!
"Sinterklaas" (sort-of Santa Claus but different)-presents
On our first day in Waza we got treated with lots of big animals, but also with a nasty surprise: gasoil on places where it wasn't supposed to be. So there we were, in the middle of Waza trying to find the severely sought-after lions on their drinking spots, stuck with major trouble. After our phone call to the assistant-conservator (hurray @ modern technology and connection...), our guide used his time well to place himself outside the car, to locate the east and pray (the North is heavily Islamic). When the conservator finally arrived, he had brought gasoil but unfortunately had neglected to bring his cables for pulling, since "we had only told him to bring gasoil". In fact I had made our guide phone again to tell that he should bring the stuff, but he obviously hadn't understood. Half past eight we were outside the park, safe and well :)
The remainder of Waza was good, we spent the second day only half in the park because we needed the motor to be repaired first, but the third day we were lucky enough to get a lift from two Dutch girls who had a massive Hilux, which was a lot better than our very Cameroonian car anyways... That, by the way, is also the reason behind the title of my blog this time: doucement (slowly) is what we were told when travelling, no matter with what form of transport: the car, the bad roads... Cameroon goes *doucement*! Halfway we decended from the car to go on elephant expedition if only to spot their ears (adrenaline when the guide remarks that well, if he attacks you should just run, ok?....) :) We've seen a lot of amazing animals (very touristy, but hey, tourists do know what they need to see, isn't it...) and really enjoyed our time :D And of course: thanks, Ilse and Wendy!
At the moment, we have returned to Ngaoundere (it is really strange to be on the way back, knowing that in FIVE DAYS we'll be flying home...). We're trying to sell the motor, and that in itself is another adventure: at five o'clock in the morning, the police was knocking on our door "because they wanted to see our passports". Well, that has NEVER happened before, and indeed it was not really about the passports: "Ok, here you go... so, you have a motor for sale...?" Great fun! We'll hopefully sell the motor today for a *good price* :D
Well... we'll see many of you soon, perhaps I'll post once more but I wouldn't count on it if I were you :) For the ones interested, we are flying out on December 18 at 22.10 and we are due to arrive in Amsterdam on the 19th at 14.10... yay @ fresh milk and hot showers!
That's it! Thanks for reading, for keeping up to date, for the comments and the emails. I've missed you all and hopefully we'll meet soon when we're back!
Take care,
Mirte
For the pictures, see Mark's weblog again at http://picasaweb.google.com/markvankatwijk/KameroenOpReis02/ Reactions again here please!!
P.S. AGBOR, thanks for your reaction! Would you please send me an email at mcofino@gmail.com ? Thanks!
P.P.S. And the bonus question: do I initially write my blogs in Dutch or English??!
=================== Dutch version ===================
Beste allemaal,
Nieuws van de nasara Okada's! Dit moet natuurlijk even uitgelegd worden... nasara is gewoon weer een andere vorm van white men (blanke) en Okada is Nigeriaans voor motorrijder (of in elk geval is dat ons wijs gemaakt, wie weet waarvoor we al die tijd uitgemaakt zijn :D)
We zijn terug in Ngaoundere, we maken het goed en we zijn niet beroofd, zelfs al zijn we wel het hele stuk met de motor gegaan behalve het stuk naar Waza National Park waar je niet met de auto in mag. Ik houd het weer even bij de hoogte (of diepte?) punten:
Garoua
Het is erg zichtbaar dat mensen naar het noorden toe armer worden: meer zwervers en bedelaars op straat, kinderen van een jaar of 6-12 die proberen wat geld van je los te peuteren... het harde leven van een derde wereld stad is hier veel meer zichtbaar dan in Buea.
Ik heb ook even een van de goten van wat dichterbij bekeken (lees: erin gevallen). Nou, conclusie: het is diep, ongeveer 60-70 cm en zit vol met interessante objecten als eierschillen, plas, autobanden, slippers, verrot voedsel en sinds kort dus ook mijn slipper :) In elk geval heb ik niets gebroken.
We zijn ook op de thee geweest bij de moeder van een van mijn vrienden hier in Kameroen, daar waren we een beetje bang voor gezien ons laatste avontuurtje in Babong, maar gelukkig is het allemaal goed verlopen en was het erg leuk.
Maroua
De vele, heel vele straatkinderen vormen een groot contrast met het huis (met butler!) van Ibrahima, bij wie we slapen. Het was erg leuk om er even te zijn (ook erg relaxed!) en we hebben hard gepoogd om zijn NGO een klein beetje te helpen (meedenken, brochure verbeteren...) maar dat is nog best lastig gezien het feit dat dat kennis van de Franse taal vereist... uiteindelijk is het gelukt :D
Waza
We ruilden onze motor tijdelijk voor Ibrahima's auto, waar we ontzettend blij mee waren gezien de belachelijke bedragen waarmee je voor de boeg moet komen om een auto te huren (vanaf 40 euro per dag). De auto moest wel even gerepareerd worden, dus we moesten wat wachten (dat zijn we inmiddels wel gewend) maar moesten de volgende ochtend wel om HALF VIJF vertrekken om een beetje bijtijds in Waza aan te kunnen komen. Waza is een klein dorpje, maar echt het meest afschuwelijke dorp waar ik ben geweest gedurende mijn hele tijd in Kameroen. Ik ben nog nooit ZO vaak en ZO hard afgezet! Een blik op je huidskleur en de prijs verdubbelt, verdriedubbelt of erger: ***hmmmmm, je bent blank, wat zal ik dit keer eens vragen*** Niet leuk!
Sinterklaascadeautjes
Op onze eerste dag in Waza werden we getrakteerd op veel grote dieren (zie foto's) maar ook op een wat minder fijne verrassing: diesel op plekken waar het niet hoorde. Dus daar zaten we dan, ver in Waza in een poging om de veel gezochte leeuwen te spotten bij hun drinkplekken, vast met echt goede panne. Na ons telefoontje naar de assistent-conservator (hoera voor de moderne techniek en connectie...) ging onze gids zijn tijd nuttig gebruiken, zocht een plekje wat van de auto af, vond het oosten en ging bidden (het noorden is zwaar islamitisch). Toen de conservator uiteindelijk arriveerde bleek hij diesel mee te hebben genomen, maar hij had het sleeptouw thuis gelaten, want "we hadden gezegd dat we alleen maar diesel hoefden". Ik had echt onze gids nog een keer de telefoon in handen gedrukt om te zeggen dat hij een sleepkabel moest meenemen, maar dat was duidelijk niet doorgedrongen ofzo. Half negen waren we weer uit het park, veilig en wel :)
De rest van Waza was goed, we hebben de tweede dag maar een halve dag in het park kunnen besteden aangezien we eerst de motor moesten zien te repareren (van de auto dus), maar de derde dag kregen we een lift van twee Nederlandses die ook het park in gingen, maar dan met een enorme Hilux, wat een stuk beter was dan onze wel erg Kameroenese auto... Dat is trouwens ook de reden waarom dit blogje "doucement, doucement" heet: hoe we ook reisden, het commentaar was altijd "doucement", de auto, de slechte wegen... Kameroen gaat altijd *doucement* :) Nog op olifantensafari uit de auto geweest om alleen de oren te kunnen zien (hartstikke spannend, zegt de gids ineens dat als de olifant aanvalt, je dan maar moet gaan rennen... fijn!)... lange verhalen, weinig tijd. We hebben veel echt heel toffe beesten gezien (heel toeristisch, maar toeristen gaan ook meestal naar die dingen die je ook wel wil zien he...) en genoten. En natuurlijk bedankt Ilse en Wendy!
Op het moment zijn we dus weer in Ngaoundere (het is echt heel raar om op de terugweg te zijn en te weten dat je over VIJF DAGEN naar huis gaat vliegen...). We proberen nu de motor te verkopen, en dat is alweer een avontuur op zich: om vijf uur 's ochtends stond ineens de politie op onze deur te bonken "omdat ze onze paspoorten wilden zien" Nou ja, dat is nog nooit gebeurd en het was inderdaad gewoon niet om de paspoorten: "Ok, dus hee, jij verkoopt die motor...?" Dikke lol, maar ze boden toch echt te weinig. We gaan de motor vandaag hopelijk voor een *mooi prijsje* weg doen :D
Nou... we gaan velen van jullie snel weer zien, misschien stuur ik nog wel een berichtje maar ik zou er niet op rekenen als ik jou was :) Voor degenen die het graag willen weten, we vliegen op 18 december om 22.10 weg uit Douala en komen aan in Amsterdam op 19 december om 14.10... yay @ verse melk en warme douches!!!
Dat is het! Bedankt voor het lezen, voor het bijhouden, voor de reacties en de emails. Ik heb jullie gemist en hopelijk zien we elkaar snel weer als we weer terug zijn!
Take care,
Mirte
Voor de foto's, zie Mark's webalbum weer op http://picasaweb.google.com/markvankatwijk/KameroenOpReis02/
Reacties weer graag hier!
Mark heeft trouwens zelf ook wat gepend: http://markinkameroen.waarbenjij.nu
P.S. AGBOR, bedankt voor je reactie! Zou je me een mailtje willen sturen op mcofino@gmail.com ?
P.P.S. En de prijsvraag! Schrijf ik mijn blogs eerst in het Nederlands of in het Engels??!
[Nederlandse vertaling beneden]
News from the nasara Okada's! This will need some explanation of course... nasara is another way to call someone white men and Okada is Nigerian for motordriver (or so we've been told, who knows what they've been calling us all along :D). We are back in Ngaoundere, all well and without being robbed, even though we did in the end decide to do all travelling by motor except for Waza National Park where it is prohibited to enter without a car. Again, let's stick to the highlights for now:
Garoua
It is very visible that people are poorer when you travel towards the North: more beggars on the streets, gangs of children aged as young as 6-12 surrounding you for money... the realities of life in a third world city with little opportunities are more visible here than in Buea.
I've also had a closer look at how deep the sewage exactly is, and even what exactly can be found in there (read: fell into the bloody thing). Conclusion: it is deep, appr. 60-70 cm and full of interesting objects such as egg shells, pee, car tires, flip flaps, rotten food and I have added one of my own flipflaps :) I didn't break any bones fortunately.
We went to have tea with the mother of one of my friends here in Cameroon, we were a bit afraid after our little adventure in Babong but everything turned out to be very nice and relaxed.
Maroua
Lots and lots of street children again form a drastic contrast with the house (including butler) of Ibrahima with whom we are staying. It is pleasant and we've attempted to help his NGO a little, but that really is rather hard regarding the fact that this requires communicating in French... in the end we managed.
Waza
We exchanged our motor temporarily for Ibrahima's car to travel to Waza, which was extremely fortunate regarding the prices for hiring a car in the North (starting from appr. 40 euros per day). The car needed a few repairs, so we had to wait a little and left at HALF PAST FOUR in the morning to arrive at Waza National Park early in the day. The little town of Waza is really the most horrible village I've come across here in Cameroon. One look at your color and the price doubles, triples or worse: **hmmmm, you're white, which price shall I ask this time**... No fun!
"Sinterklaas" (sort-of Santa Claus but different)-presents
On our first day in Waza we got treated with lots of big animals, but also with a nasty surprise: gasoil on places where it wasn't supposed to be. So there we were, in the middle of Waza trying to find the severely sought-after lions on their drinking spots, stuck with major trouble. After our phone call to the assistant-conservator (hurray @ modern technology and connection...), our guide used his time well to place himself outside the car, to locate the east and pray (the North is heavily Islamic). When the conservator finally arrived, he had brought gasoil but unfortunately had neglected to bring his cables for pulling, since "we had only told him to bring gasoil". In fact I had made our guide phone again to tell that he should bring the stuff, but he obviously hadn't understood. Half past eight we were outside the park, safe and well :)
The remainder of Waza was good, we spent the second day only half in the park because we needed the motor to be repaired first, but the third day we were lucky enough to get a lift from two Dutch girls who had a massive Hilux, which was a lot better than our very Cameroonian car anyways... That, by the way, is also the reason behind the title of my blog this time: doucement (slowly) is what we were told when travelling, no matter with what form of transport: the car, the bad roads... Cameroon goes *doucement*! Halfway we decended from the car to go on elephant expedition if only to spot their ears (adrenaline when the guide remarks that well, if he attacks you should just run, ok?....) :) We've seen a lot of amazing animals (very touristy, but hey, tourists do know what they need to see, isn't it...) and really enjoyed our time :D And of course: thanks, Ilse and Wendy!
At the moment, we have returned to Ngaoundere (it is really strange to be on the way back, knowing that in FIVE DAYS we'll be flying home...). We're trying to sell the motor, and that in itself is another adventure: at five o'clock in the morning, the police was knocking on our door "because they wanted to see our passports". Well, that has NEVER happened before, and indeed it was not really about the passports: "Ok, here you go... so, you have a motor for sale...?" Great fun! We'll hopefully sell the motor today for a *good price* :D
Well... we'll see many of you soon, perhaps I'll post once more but I wouldn't count on it if I were you :) For the ones interested, we are flying out on December 18 at 22.10 and we are due to arrive in Amsterdam on the 19th at 14.10... yay @ fresh milk and hot showers!
That's it! Thanks for reading, for keeping up to date, for the comments and the emails. I've missed you all and hopefully we'll meet soon when we're back!
Take care,
Mirte
For the pictures, see Mark's weblog again at http://picasaweb.google.com/markvankatwijk/KameroenOpReis02/ Reactions again here please!!
P.S. AGBOR, thanks for your reaction! Would you please send me an email at mcofino@gmail.com ? Thanks!
P.P.S. And the bonus question: do I initially write my blogs in Dutch or English??!
=================== Dutch version ===================
Beste allemaal,
Nieuws van de nasara Okada's! Dit moet natuurlijk even uitgelegd worden... nasara is gewoon weer een andere vorm van white men (blanke) en Okada is Nigeriaans voor motorrijder (of in elk geval is dat ons wijs gemaakt, wie weet waarvoor we al die tijd uitgemaakt zijn :D)
We zijn terug in Ngaoundere, we maken het goed en we zijn niet beroofd, zelfs al zijn we wel het hele stuk met de motor gegaan behalve het stuk naar Waza National Park waar je niet met de auto in mag. Ik houd het weer even bij de hoogte (of diepte?) punten:
Garoua
Het is erg zichtbaar dat mensen naar het noorden toe armer worden: meer zwervers en bedelaars op straat, kinderen van een jaar of 6-12 die proberen wat geld van je los te peuteren... het harde leven van een derde wereld stad is hier veel meer zichtbaar dan in Buea.
Ik heb ook even een van de goten van wat dichterbij bekeken (lees: erin gevallen). Nou, conclusie: het is diep, ongeveer 60-70 cm en zit vol met interessante objecten als eierschillen, plas, autobanden, slippers, verrot voedsel en sinds kort dus ook mijn slipper :) In elk geval heb ik niets gebroken.
We zijn ook op de thee geweest bij de moeder van een van mijn vrienden hier in Kameroen, daar waren we een beetje bang voor gezien ons laatste avontuurtje in Babong, maar gelukkig is het allemaal goed verlopen en was het erg leuk.
Maroua
De vele, heel vele straatkinderen vormen een groot contrast met het huis (met butler!) van Ibrahima, bij wie we slapen. Het was erg leuk om er even te zijn (ook erg relaxed!) en we hebben hard gepoogd om zijn NGO een klein beetje te helpen (meedenken, brochure verbeteren...) maar dat is nog best lastig gezien het feit dat dat kennis van de Franse taal vereist... uiteindelijk is het gelukt :D
Waza
We ruilden onze motor tijdelijk voor Ibrahima's auto, waar we ontzettend blij mee waren gezien de belachelijke bedragen waarmee je voor de boeg moet komen om een auto te huren (vanaf 40 euro per dag). De auto moest wel even gerepareerd worden, dus we moesten wat wachten (dat zijn we inmiddels wel gewend) maar moesten de volgende ochtend wel om HALF VIJF vertrekken om een beetje bijtijds in Waza aan te kunnen komen. Waza is een klein dorpje, maar echt het meest afschuwelijke dorp waar ik ben geweest gedurende mijn hele tijd in Kameroen. Ik ben nog nooit ZO vaak en ZO hard afgezet! Een blik op je huidskleur en de prijs verdubbelt, verdriedubbelt of erger: ***hmmmmm, je bent blank, wat zal ik dit keer eens vragen*** Niet leuk!
Sinterklaascadeautjes
Op onze eerste dag in Waza werden we getrakteerd op veel grote dieren (zie foto's) maar ook op een wat minder fijne verrassing: diesel op plekken waar het niet hoorde. Dus daar zaten we dan, ver in Waza in een poging om de veel gezochte leeuwen te spotten bij hun drinkplekken, vast met echt goede panne. Na ons telefoontje naar de assistent-conservator (hoera voor de moderne techniek en connectie...) ging onze gids zijn tijd nuttig gebruiken, zocht een plekje wat van de auto af, vond het oosten en ging bidden (het noorden is zwaar islamitisch). Toen de conservator uiteindelijk arriveerde bleek hij diesel mee te hebben genomen, maar hij had het sleeptouw thuis gelaten, want "we hadden gezegd dat we alleen maar diesel hoefden". Ik had echt onze gids nog een keer de telefoon in handen gedrukt om te zeggen dat hij een sleepkabel moest meenemen, maar dat was duidelijk niet doorgedrongen ofzo. Half negen waren we weer uit het park, veilig en wel :)
De rest van Waza was goed, we hebben de tweede dag maar een halve dag in het park kunnen besteden aangezien we eerst de motor moesten zien te repareren (van de auto dus), maar de derde dag kregen we een lift van twee Nederlandses die ook het park in gingen, maar dan met een enorme Hilux, wat een stuk beter was dan onze wel erg Kameroenese auto... Dat is trouwens ook de reden waarom dit blogje "doucement, doucement" heet: hoe we ook reisden, het commentaar was altijd "doucement", de auto, de slechte wegen... Kameroen gaat altijd *doucement* :) Nog op olifantensafari uit de auto geweest om alleen de oren te kunnen zien (hartstikke spannend, zegt de gids ineens dat als de olifant aanvalt, je dan maar moet gaan rennen... fijn!)... lange verhalen, weinig tijd. We hebben veel echt heel toffe beesten gezien (heel toeristisch, maar toeristen gaan ook meestal naar die dingen die je ook wel wil zien he...) en genoten. En natuurlijk bedankt Ilse en Wendy!
Op het moment zijn we dus weer in Ngaoundere (het is echt heel raar om op de terugweg te zijn en te weten dat je over VIJF DAGEN naar huis gaat vliegen...). We proberen nu de motor te verkopen, en dat is alweer een avontuur op zich: om vijf uur 's ochtends stond ineens de politie op onze deur te bonken "omdat ze onze paspoorten wilden zien" Nou ja, dat is nog nooit gebeurd en het was inderdaad gewoon niet om de paspoorten: "Ok, dus hee, jij verkoopt die motor...?" Dikke lol, maar ze boden toch echt te weinig. We gaan de motor vandaag hopelijk voor een *mooi prijsje* weg doen :D
Nou... we gaan velen van jullie snel weer zien, misschien stuur ik nog wel een berichtje maar ik zou er niet op rekenen als ik jou was :) Voor degenen die het graag willen weten, we vliegen op 18 december om 22.10 weg uit Douala en komen aan in Amsterdam op 19 december om 14.10... yay @ verse melk en warme douches!!!
Dat is het! Bedankt voor het lezen, voor het bijhouden, voor de reacties en de emails. Ik heb jullie gemist en hopelijk zien we elkaar snel weer als we weer terug zijn!
Take care,
Mirte
Voor de foto's, zie Mark's webalbum weer op http://picasaweb.google.com/markvankatwijk/KameroenOpReis02/
Reacties weer graag hier!
Mark heeft trouwens zelf ook wat gepend: http://markinkameroen.waarbenjij.nu
P.S. AGBOR, bedankt voor je reactie! Zou je me een mailtje willen sturen op mcofino@gmail.com ?
P.P.S. En de prijsvraag! Schrijf ik mijn blogs eerst in het Nederlands of in het Engels??!
-
13 December 2007 - 11:57
P.P.P.S.:
Het zou wat raar zijn om eerst in het Nederlands te schrijven en dan in het Engels. Dan moet je schuiven knippen plakken en da's allemaal extra energie. Dus ik denk dat je inderdaad eerst in het Nederlands schrijft...;-)
Henk -
13 December 2007 - 13:09
Anniek:
hai mirte, geniet van je laatste dagen daar en een goede reis terug met z'n twee. Tot snel. -
13 December 2007 - 15:23
Oma En Opa Van Mark:
lieve Mirte en Mark,
Ik heb al naar Mark onze reectie gemaild, . Geniet van de laatste dagen in Afrika en een goede terugreis, liefs van ons... -
13 December 2007 - 21:50
Sonja:
He Mirte,
bij MArk heb ik al wat volgens mij ware en wijze dingen geschreven, dus dat doe ik niet nog eens.
Maak er een mooie laatste week van, snuif Afrika nog eens diep op, voordat je weer mee gaat draaien in de westerse mallemolen. Ik zie je woensdag! Kus. -
14 December 2007 - 10:08
Oma T:
Ik heb genoten van de foto"s en speciaal die van de termietenhoop, wat een kunstwerk.Het inspireert me wel om weer de handen uit de mouwem te steken.
De reisbeschrijving is ook geweldig wat een grote ärtis"!!!!
DE tijd voor jullie thuiskomst nadert en ik hoop nog veel van jullie verhalen te genieten.
Een heel goede reis terug naar Nedeland en tot ziens,
Liefs Oma -
14 December 2007 - 13:31
Mayke:
hee M en M!
mooie verhalen en foto's! is een geslaagde trip geweest volgens mij?
wat zijn de plannen hierna?
greetz!
Mayke -
14 December 2007 - 16:06
Jan:
Je schrijft uitgebreider dan mark. Tot ziens.
Jan -
15 December 2007 - 10:36
Maaike:
Mirte en Mark,
Een hoop mooie, bijzondere, leuke, grappige, maar ook een aantal minder leuke en soms frustrerende (reis)ervaringen rijker zijn jullie alweer bijna terug in NL! Succes met het verkopen van de motor, geniet van jullie laatste daagjes daar, succes met het afscheid nemen, goede reis en tot snel!
Liefs Maaike -
18 December 2007 - 16:27
Michiel:
Hey Mirt.
Ik ben benieuwd onder wat voor omstandigheden je eigenlijk je dit 'dagboek' bijhoudt. Heb je daar ook foto's van..? Geniet de laatste dagen nog extra want je zult het land zeker gaan missen. Erg handig dat ik dit typ wanneer je al op het vliegtuig bent, maar goed... Wie weet en hopelijk een keer tot ziens :)
Michiel -
19 December 2007 - 11:35
Wendy:
He Mirte,
Je bent nu onderweg naar huis. Ik hoop dat je een voorspoedige terugreis hebt en wel thuis aankomt. Dan kun je mooi in Nederland alle ervaringen laten bezinken en navertellen. Ik ben in ieder geval wel benieuwd!
Groetjes,
Wendy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
