Het werk(t)

Lieve allemaal,

Het is alweer een poos geleden dat ik wat van me heb laten horen - de hoogste tijd om jullie eens een flinke portie Mirte-related spam in de maag te splitsen :)

Om jullie ellenlange verhalen te besparen heb ik besloten mijn verslagen op te splitsen in drie delen (handig he!) - mijn werk hier (daar begin ik voor de verandering maar ns mee), dan onze hobbelige trip naar Mamfe (jaja, uiteindelijk zijn we echt gegaan!) en dan nog een verslag van de bananenplantage, waar we vanmorgen heen zijn geweest. Het gaat me vast niet lukken in een half uur, maar dan weet je in elk geval wat je mist :D

Goed. Het werk bij UAC dus. Over het algemeen wordt het werk leuker - dat wil zeggen, gestructureerder, ik weet iets meer wat ik kan/wil doen, en het went denk ik nu ook wel echt.

Een gemiddelde dag ziet er ongeveer uit als volgt:
Maandagochtend: voorbereiden van remedial classes, die om 10 uur gegeven worden. Inmiddels geef ik bijna wekelijks les aan de twee studenten die er bijna altijd zijn, en aan twee anderen die heel af te toe eens de kop op steken. Alphonse doet meestal wel zijn best, maar zijn spanningsboog is ongeveer de lengte van een elastiekje, dus ik varieer het programma zoveel mogelijk, zodat hij zich niet verveelt. Over het algemeen maakt hij een klein beetje vooruitgang - zeker nu ik weet wat zijn niveau ongeveer is (hij kan letters met klanken combineren, maar bijvoorbeeld geen twee klanken samenvoegen tot een -> S + A = sa lukt dus niet, maar S is sssss en A is aaaaa wel).
Dan is er Junior, die best behoorlijk kan lezen, maar dat zelf nog niet zo door heeft. Hij weet een heleboel regels voor uitspraak niet (bijvoorbeeld butterfly wordt buuuuut er flie, en dan komt 'ie er niet meer uit) maar er zit echt potentieel in het jong. Als ik hier weg ben in december zou hij best wel eens redelijk vloeiend kunnen lezen als hij zo doorgaat!

Dan ga ik tussen 12 en 2 een aantal andere dingen doen: werken aan de database, mensen zoeken die ik nog voor het een of ander moet zien te tackelen, het teacher package voorbereiden, naar het internetcafe om wat op te zoeken of andere low-profile dingen. Na een zeer gewilde lunch (van 7.30 tot 14.00 op witbrood is best lang) komen de productieve uurtjes. Meestal is de computer vrij tegen die tijd, dus het is tijd om te werken aan een projectvoorstel, aan de database, aan verschillende voorstellen voor formulieren voor het sponsorprogramma of wat dan ook.

Verder ben ik bezig gegaan met het overnemen van een aantal activiteiten van Rosemarie, die over een paar dagen hier weg is. Ze heeft ontzettend veel werk gedaan voor het sponsorship program, wat enerzijds heel goed is, en anderzijds de verwachting van Joan (sponsorship coordinator) aan mij heeft opgedrongen dat ik haar taken bijna volledig overneem. Daar pieker ik niet over, dus dat gaat nog wel het een en ander aan interessante geef-je-grens-aan oefeningen opleveren... superhandig!

Vervolgens heb ik heel hard nagedacht over hoe ik de organisatie, die echt ontzettend aan het groeien is, op de lange termijn het beste zou kunnen ondersteunen. Mijn inschatting is dat Mr. Orock soms meer wil dan hij aankan, maar dat het daarom nuttig is om de organisatie klaar te maken om te groeien. Met andere woorden, de organisatie kan professioneler worden, op een heel aantal punten. Een van de dingen die aangepakt gaan worden (onder het bewind van Henry en mij) is de bookkeeping, of liever gezegd, het gebrek daaraan. Er is een volledig getrainde accountant aanwezig (Orock jr), maar hij wordt er momenteel niet voor ingezet - daar komt verandering in. Vervolgens werken we aan een logo, standaardbrieven, digitalisering van de adresbestanden en algemene werkhouding. Misschien dat in december een van de bovengenoemde dingen een klein stukje beter is. Zolang Henry maar niet weg gaat denk ik dat niets van het werk dat ik doe voor niets is, omdat hij het voortouw wel neemt en hij de organisatie (wellicht met wat meer moed, beleid en trouw dan ik) op zijn tijd wel op zn plek weet te krijgen.

Dingen waar alle vrijwilligers momenteel hard tegenaan lopen zijn bijvoorbeeld het feit dat overdag bijna niemand van de staff lijkt te werken (wat niet alleen af en toe ongelofelijk irritant is, maar ook nog eens onhandig omdat je de staff vaak nodig hebt om dingen te weten te komen voor je werk), het feit dat een van de computers elke vijf minuten de geest geeft, en het feit dat je vaak van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Het zomerprogramma is in het water gevallen doordat we naar Mamfe zijn geweest (op aandringen van Mr. Orock wel te verstaan), een beetje sneu en zonde van 't werk. Tot zover de slecht-weer berichten.

Over weer gesproken, het is de afgelopen dagen verbazingwekkend zonnig geweest. Heeeeerlijk, en totaal niet verwacht - dat maakt het des te beter.

Ik ga verder met mijn verhaal over Mamfe, in een volgend berichtje zodat jullie geen vijftien pagina's in een keer hoeven lezen!

Liefs,
Mirte